Przeskoczyć mur empatii
Fragment recenzji
książki Arlie Russell Hochschild Obcy we własnym kraju. Gniew i żal amerykańskiej prawicy
„Też tak czasem robię: próbuję odsunąć się na bok, by zobaczyć, co czuje druga osoba” – zdanie to, wypowiedziane przez jedną z rozmówczyń autorki książki Obcy we własnym kraju. Gniew i żal amerykańskiej prawicy, mogłoby być idealnym podsumowaniem recenzowanej publikacji.
Arlie Russell Hochschild, socjolożka z Uniwersytetu Berkley w Kalifornii, coraz bardziej niepokojąc się narastającym podziałem społeczeństwa amerykańskiego oraz wzrastającą wrogością między jego członkiniami i członkami (najlepszym tego potwierdzeniem niech będą przytoczone przez autorkę sondaże: w 1960 roku tylko 5% respondentów odpowiedziało twierdząco na pytanie o to, czy „przeszkadzałoby” im, gdyby ich dziecko zawarło związek małżeński z członkiem przeciwnej partii, w 2010 roku odpowiedzi „tak” udzieliło już 33% wyborców Partii Demokratycznej i 40% zwolenników Partii Republikańskiej), postanowiła lepiej zrozumieć „drugą stronę”. Jak sama przyznała, procesy zachodzące we własnej lewicowo-liberalnej bańce rozumiała całkiem dobrze, zupełnie jednak nie wiedziała, w jaki sposób (i dlaczego akurat tak) myślą osoby z prawej strony sceny politycznej. W tym celu przez pięć lat jeździła do Luizjany – stanu, który niemal we wszystkich kategoriach badających jakość życia obywateli zajmuje jedno z ostatnich miejsc lub ostatnie miejsce. Wbrew stereotypom
i własnym przewidywaniom spotkała się z bardzo ciepłym przyjęciem ze strony wielu osób, które zaczęła nawet nazywać przyjaciółmi. Aby lepiej je zrozumieć, przeprowadziła wywiady zogniskowane, a także podróżowała po okolicy w towarzystwie wybranych osób, starając się poznać ich miejsce zamieszkania, losy, rzeczy ważne i mniej istotne dla nich i dla ich biografii. Wszystko po to, żeby „przeskoczyć mur empatii” i wczuć się w ich sytuację, spojrzeć na świat ich oczami."
