Coaching w organizacjach pozarządowych – wybrane zagadnienia i pogłębiona perspektywa coachów
Abstrakt
Artykuł jest próbą pogłębienia tematyki coachingu dla przedstawicieli trzeciego sektora w Polsce. Zastosowanie coachingu w rozwoju reprezentantów organizacji pozarządowych w Polsce jest nadal rzadkością, sam coaching zaś jest dla wielu organizacji metodą nieznaną i trudno dostępną. Z tego względu w opracowaniu starano się zaprezentować specyfikę tego zjawiska i wyzwań, jakie – zdaniem coachów – są związane z wprowadzeniem coachingu jako metody profesjonalizacji organizacji pozarządowych w Polsce. Opierając się na opiniach coachów uzyskanych w ramach zwiadu badawczego, autorka starała się omówić dylematy etyczne związane z prowadzeniem tego typu procesów i odpowiedzieć na pytanie o to, na jakim etapie cyklu życia organizacji pozarządowej zasadne jest sięgnięcie do coachingu lub wybranych narzędzi coachingowych.
Abstract
This article explores the subject of coaching for representatives of the Polish third sector. It is but rarely that Polish third sector entities retain coaches, and the very idea of coaching remains an exotic one among Polish NGOs. Accordingly, the author endeavours to shed some light on this phenomenon and on the challenges which, according to coaching professionals, are associated with bringing their expertise to bear in improving skills at Polish NGOs. Drawing on feedback received from coaches during her study, the author notes the ethical dilemmas which arise in this context and considers at what point of an NGO’s life cycle resort to coaching, or at least to selected coaching tools, might be warranted.
Pobierz cały artykuł w formacie .pdf
